อาบน้ำ

ประตูห้องดัง ก๊อก ก๊อก ก๊อก ติดกันแบบรัว ๆ
ได้ยินเสียงหอบหายใจดังมาจากด้านนอก คนเคาะคงรีบร้อนน่าดู
ลูกบิดหมุนดังกริ๊ก ใบหน้าที่อยู่หลังประตูคือวาโกะ
"เข้าโอฟุโระไปแล้วยัง" วาโกะถามด้วยอาการเหนื่อยหอบ
ฉันเป็นคนชวนเธอเองแหละว่าวันนี้เข้าโอฟุโระกันมั้ย
ชวนเสร็จต่างคนต่างแยกย้ายเข้าห้องตัวเองหยิบสบู่ยาสระผม
ฉันมารอวาโกะหน้าห้องปรากฏว่าเธอไม่อยู่ในห้องแล้ว
ยืนรี ๆ รอ ๆ อยู่เป็นนานสองนาน หาวาโกะไม่เจอฉันก็เลยชิงเข้าไปก่อน
"ขอโทษนะวาโกะ ไว้คราวหน้าเข้าด้วยกันอีกนะ"

ยังจำคราวที่แล้วที่เราเข้าโอฟุโระด้วยกันได้
ฉันนั่งข้าง ๆ เธอ คุยกันด้วยเรื่องง่าย ๆ อาหาร ลมฟ้าอากาศ เรื่องเรียน
ตอนที่สระผมฉันนึกสนุกเอาผมมาปิดหน้า แล้วเรียกชื่อวาโกะด้วยเสียงหลอน ๆ
วาโกะแกล้งกลับด้วยการเอาฝักบัวฉีดใส่ฉัน
วันนั้นหลังจากเข้าโอฟุโระแล้วเราก็มานั่งกินมาม่ากัน
เรื่องง่าย ๆ แค่นี้เอง
เรื่องธรรมดาสามัญแต่ทำให้ฉันรู้สึกผูกพันกับเธออย่างประหลาด
ฉันไม่เคยคิดว่ามนุษย์คนหนึ่งจะรู้สึกผูกพันกับมนุษย์อีกคนหนึ่งได้ขนาดนี้
แค่นั่งอาบน้ำด้วยกัน
ความผูกพันนั้นมาพร้อมกับความไว้ใจด้วย
ฉันยอมเปิดเผยตัวฉันเพราะรู้ว่าเธอไม่ตัดสิน
เรื่องที่คุยไม่ใช่เรื่องยาก ๆ ไม่ต้องแลกเปลี่ยนประสบการณ์ลึกซึ้งทางจิตวิญญาณกัน
แค่เรื่องธรรมดาทั่วไป
ที่จริงแล้วคำพูดแทบจะไม่มีความสำคัญเลยด้วยซ้ำ
ฉันเชื่อว่าถึงเราจะนั่งอาบกันไปเงียบๆ ฉันก็จะยังรู้สึกกับเธอแบบนี้อยู่ดี

วันนี้เดินเข้าโอฟุโระไปคนเดียว
มีคนสองสามคนอาบอยู่ก่อนแล้ว วันนี้คนไม่เยอะ
ฉันนั่งลงอาบเงียบ ๆ
หญิงสาวที่แช่ตัวอยู่ก่อนเรียกชื่อฉัน "สบายดีมั้ย" เธอถาม
แล้วเราก็เริ่มคุยกัน

...

สถานที่แบบนี้
ดีต่อหัวใจมากเลยนะ